OZ 5

Een week geleden alweer mijn laatste avond in Byron gehad. De tijd lijkt steeds sneller te gaan. Alweer 5 weken geleden zat ik op Kuala Lumpur te wachten op mijn aansluitende vlucht. Toen nog helemaal klaar met de twaalf uur reizen en de 8 die ik nog moest gaan. Nu zijn afstanden en reistijden een stuk relativeer geworden. Mijn reis van Byron naar Melbourne duurde 14 en 12 uur, gelukkig had ik overdag een tussenstop in Sydney. Dat is een afstand van 1600 km en 17uur rijden dus van Nederland naar Zuid-Spanje. Dat merkte je ook meteen in verschil in klimaat en temperatuur. Maandag dook ik nog van de hitte het zwembad in en vrijdag had ik mijn thermo ondergoed en bergschoenen aan. Men zegt dat Melbourne de stad is van 4 seizoenen in 1. En dat begrijp ik nu erg goed. Van ijskoud, regen en grijs naar bloedheet, zon en strakke blauwe lucht in 1 dag. Die koude dag betekende dat ik nu alle kleren die ik mee heb een keer heb aangehad. Alsof alle jaren van tassen inpakken en altijd teveel meenemen om maar niet iets te vergeten, uiteindelijk toe hebben gewerkt naar dit moment dat ik in staat was een goede selectie te maken voor een jaar weg. Goed genoeg over onzinnigheid.

Na twee weken in een warm Byron waar iedereen een vrij bestaan lijdt ( ik zag net een kangeroooooo vanuit de trein! Ik dacht eerst hee een haas, oh die is wel heel groot! haha), mensen op blote voeten lopen, relax en chill het motto is kwam de drukte van de grote stad een beetje rauw op mijn dak. In combinatie met de kou merkte ik dat ik hier nog helemaal niet aan toe was en dat ik aan een plan B moest gaan werken. Die is er gekomen dus daar kom ik straks.
Een kamergenoot uit Byron zat in Melbourne en daarmee ben ik woensdag samen langs de graffiti straatjes gelopen.Na twee nachten in de trein te hebben doorgebracht was ik doodop en na het eten ben ik heelrijk met een serie in mijn bed gekropen. Helaas was een rustige nacht me nog niet gegund. Om half 6 werd ik wakker van een rot lawaai dat door het hele hostel ging. Het brandalarm, fijn. Dus ik vroeg of het al een keer eerder was gebeurd. Wellicht iets met rokers. Maar nee dit was nieuw. Dus ik heb iedereen die nog sliep wakker gemaakt. Mobiel en portemonnee gepakt, slippers aan, trui en hup de brandtrap af en naar buiten. Waarschijnlijk is het niks maar je weet maar nooit. Het was zo’n oud pand dat als er een beetje fik is het binnen no time verspreid. In de gangen hing een nare geur van verbrand, maar gelukkig geen rook, meestal een goed teken. En daar sta je dan om half 6 ’s nachts midden in Melbourne in je pyjama op straat met nog tientallen backpackers. Dat was dan mijn eerste brandalarm ooit, los van alle oefeningen op school. Terug in de kamer was de helft niet de deur uit gegaan. Tja.
Er gaan meerdere geruchten wat het precies was, popcorn in de magnetron, het tosti apparaat, ijzer in de magnetron, het kwam zelfs op de radio. Overduidelijk was het een dronken en hongerige persoon. Toen begreep ik waarom de keuken in het Hostel in Byron om 22.30 dicht ging, voor de troep van dronken nachtkokers maar ook ter voorkoming van dit.

Het festival waar ik (gedeeltelijk) voor kwam en Kiki! was 20 min buiten het centrum in een park. Alles zag er erg mooi uit en had een goede fijne sfeer. Helaas was ik met de inroostering een beetje tussen wal en schip geraakt dus was er niet echt duidelijk wat ik kon doen. De drukte van e stad en het festival was me teveel en na bevestiging van plan B besloot ik vroegtijdig Melbourne te verlaten en op een ander moment terug te keren. De boys in Sydney missen me en ik hun ook wel dus ik ga ze een knuffel geven en Halloween mee vieren. (en nu heel veel kangaroos! ben er nog niet aan gewend)

Goed dan nu plan B. Omdat het hoog zomer wordt gaan alle prijzen en temperaturen omhoog. Een periode dat je een auto zou willen hebben om te gaan waar je wil en om in te kunnen slapen. Maar een auto alleen is onhandig en de mensen met wie ik zou kunnen reizen zijn voorlopig nog aan het werk. Dus besloot ik ook naar werk te zoeken. Om wat extra geld te verdienen en alvast mijn 2nd year visa veilig te stellen. Dus ben ik voor de komende 3 maanden au pair in Medowie, vlakbij Newcastle. Een gezin met twee jongens van 2,5 en 3,5, op een groot landgoed, 20 min rijden van de zee, zwembad, klimrekken, zwembad, eigen kamer met wifi en een auto. Ik moet dus links gaan rijden, spannend! Omdat het onderdeel is van een boerderij werk ik officieel daar en is het dus ‘farm’ werk. In de weekende gaan we af en toe naar de farm en hoop ik wellicht tractor te leren rijden! Het is 2,5 uur boven Sydney dus kerst en NYE ga ik daar waarschijnlijk nog steeds heen.

Ik kijk er naar uit om even weg te zijn van alle toeristische hostels en gebieden en tussen de country Australiërs te zitten. En de mogelijkheid om eindelijk al mijn vlog’s te monteren, aan andere projecten schrijven en goede wifi hebben!

Liefs vanuit de trein terwijl ik door niemandsland reis.